Λόγια ντεκαφεϊνέ...

      Ώρα 9.30. Έχω επιστρέψει από τη δουλειά και σερφάρω στο internet. Αφηρημένα πέφτω πάνω σε γνωστό τραγούδι... Στίχοι που δεν είχα προσέξει πριν αλλά με πολύ ενδιαφέρον...

      " Χωρίς εσένα η ζωή θα είναι
       αποχαύνωση στον καναπέ
       ζαμπόν χωρίς λιπαρά
       περιοδικά και λόγια ντεκαφεϊνέ
       μια χύμα κατάσταση, μια ηλίθια παράσταση, ένα reality show
       πρωινό ξύπνημα χωρίς ενδιαφέρον
       πράξεις υποκινούμενες μόνο από συμφέρον
       light αισθήματα και δημόσιες σχέσεις
      ειδύλλια του κώλου και υποσχέσεις
      ξενέρωτα ανέκδοτα και γέλια με προσπάθεια
      reunion party, καλλιστεία, bazaar
      συχνές επισκέψεις στο super market
      σακούλες γεμάτες με αυταπάτες
      βιταμίνες και τζιν σενγκ
      φιλοσοφία του ζεν " 


      Άπειρες ώρες κολλημένοι μπροστά από μια οθόνη, βλέποντας το κόσμο μέσα από το φακό μιας κάμερας... Ενός κόσμου που καμία σχέση δεν έχει με τον πραγματικό αλλά που μανιωδώς προσπαθούν να σου επιβάλλουν ως φυσιολογικό... Lifestyle, εκπομπές μαγειρικής και καθημερινά σίριαλ, πρωινάδικα και μεσημεριανά, ηλίθια τηλεπαιχνίδια... Έτσι για να χουμε να ασχολούμαστε με κάτι όσο βάζουμε το μυαλό μας για ύπνο και ξεχνάμε να το ξυπνήσουμε τo πρωί...
      Η μόδα του "δήθεν". Καλή ζωή, κοσμικά party, κανόνες του savoir vivre... Επιδρομές στα καταστήματα και άδειασμα της πιστωτικής... Ξέφρενο clubbing και τόνοι από γαρύφαλλα... Χαρούμενα status στο facebook... έτσι για να δουν όλοι πόσο καλά περνάς και πόσο ευτυχισμένος είσαι... Είσαι;
      Γιαούρτι light... Αναψυκτικό light... Αισθήματα light... Σχέσεις light... Κάτι ελαφρύ γιατί δεν αντέχουμε τις δεσμεύσεις... Κάτι απλό γιατί δεν μπορούμε να κρατήσουμε υποσχέσεις... Λόγια δίχως πράξεις, πράξεις δίχως συναίσθημα, συναίσθημα χωρίς ουσία... Τυφλές ματιές και ψεύτικα χαμόγελα γεμάτα συμφέρον... Ο εγωισμός σε όλο του το μεγαλείο...
      Κι όλα αυτά γιατί ζω χωρίς εσένα... Χωρίς αυτό το κάτι το ξεχωριστό για τον καθένα από εμάς αλλά και ίδιο για όλους...  Όλα αυτά αν ζω χωρίς νόημα... 
     
      
      
       

Κόλλησα στο repeat...

   
      Γιατί κάποιες στιγμές επαναλαμβάνονται;;; Μοιάζει σαν να πατάς repeat ξανά και ξανά σε ένα τραγούδι που σιχαίνεσαι να ακούς... Γιατί συναντάμε μπροστά μας καταστάσεις από τις οποίες έχουμε ξαναπεράσει και για ποιο λόγο βρισκόμαστε πάλι μπροστά στα ίδια προβλήματα...;;;
     Οι πρώτες μας αντιδράσεις ακολουθούν πάντα την ίδια πορεία...

Βήμα 1: Κατηγορούμε την τύχη μας που δεν είναι ποτέ με το μέρος μας...
Βήμα 2: Λυπόμαστε και υποφέρουμε, σκεπτόμενοι πως είμαστε ανίκανοι να κάνουμε προόδους στη ζωή μας και να ανέβουμε ένα σκαλί παραπάνω, αφού οι δύσκολες στιγμές είναι πάλι στη γωνία και μας περιμένουν...
   
      Πόσες και πόσες φορές έχουμε παραπονεθεί, έχουμε γκρινιάξει, έχουμε απελπιστεί και έχουμε θέσει στον εαυτό μας την ίδια ακριβώς ερώτηση:
      "Αυτό το έχω ήδη περάσει... Γιατί πάλι;;;"
      Η απάντηση είναι μία...
      "Ναι, έχεις δίκιο. Το έχεις ξαναζήσει. Αλλά δεν το ξεπέρασες ποτέ..."
   
       Λένε ότι όλα τα πράγματα γίνονται για κάποιο λόγο. Το πιστεύω... Ο καθένας από εμάς στο παρελθόν ίσως δεν έδρασε σωστά, μπορεί να είπε ψέμματα, να πρόδωσε ή και να πλήγωσε κάποιον που αγαπούσε... Μπορεί ακόμα να φοβήθηκε να αντιμετωπίσει μια κατάσταση, να υπέφερε για πράγματα που στερούνταν σημασίας, να πήρε έναν δρόμο που δεν ήταν δικός του... Με λίγα λόγια, να έκανε λάθη...
      Η ζωή έχει το δικό της τρόπο να επαναφέρει μπροστά στα μάτια σου τους φόβους που έχεις και δεν παραδέχεσαι, τους ανθρώπους που φέρθηκες ή σου φέρθηκαν άσχημα αλλά και τα λάθη που έπραξες και νομίζεις ότι δεν θα ξανακάνεις... Και θα συνεχίσει να το κάνει αυτό για όσες φορές χρειαστεί...

       Η επανάληψη των εμπειριών έχει έναν και μοναδικό στόχο... Να σε κάνει να καταλάβεις ό,τι δεν εννοείς να μάθεις... Να σε κάνει να δεις ό,τι πεισματικά αγνοείς... Να σε κάνει να αντιμετωπίσεις ό,τι συνεχώς αποφεύγεις...