Ζ...όπως ζήλια...

Ζήλια!Η τέχνη να προκαλείς μεγαλύτερο κακό στον εαυτό σου παρά στους άλλους (Α.Ντουμά)

      Ζήλια... Γνωστή περίπτωση... Πόσοι από σας έχετε πέσει θύματα της ζήλιας των άλλων ;;; Σίγουρα πολλοί... Πόσοι όμως έχετε αισθανθεί και εσείς ζήλια για άλλους ;;; Να μια ερώτηση που κανείς δεν είναι πρόθυμος να απαντήσει...

      Πρώτα απ'όλα, η ζήλια δεν είναι κάτι ασυνήθιστο αλλά απόλυτα συνυφασμένο με τη φύση μας. Για την ακρίβεια, είναι μια ατυχής πλευρά της φύσης μας... Όλοι οι άνθρωποι τρέφουμε μέσα μας αισθήματα ζήλιας, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο. Όλοι μας κάποια στιγμή στη ζωή μας επιθυμήσαμε κάτι που δεν είχαμε αλλά το είχε κάποιος άλλος ή ζηλέψαμε κάτι που εμείς δεν είμαστε αλλά ο άλλος είναι... 

      Το αίσθημα της ζήλιας μπορεί να γεννηθεί μέσα σε όλους τους τύπους των σχέσεων : στην εργασία, στη παρέα, στη σχέση, στην οικογένεια. Πρόκειται για ένα είδος αντιπαλότητας ανάμεσα σε δύο άτομα όπου το ένα πιστεύει ότι υστερεί απέναντι στο άλλο από πλευράς πλούτου, ικανοτήτων, ταλέντου, επιτυχίας, αποδοχής ή επιθυμεί διακαώς κάτι που έχει στη κατοχή του ο άλλος. Αν αυτό το κάτι, παρά τις προσπάθειες του, δεν το αποκτήσει, τότε εύχεται να μην το έχει ούτε ο άλλος...Η ζήλια είναι μια από τις κυριότερες αιτίες της δυστυχίας, γιατί δεν είναι μόνο αυτός που ζηλεύει δυστυχισμένος αλλά θέλει να κάνει και τους υπόλοιπους να δυστυχήσουν!

      Το τσίμπημα της ζήλιας δημιουργείται από ανασφάλεια, χαμηλή αυτοπεποίθηση και σε ορισμένες περιπτώσεις από υποσυνείδητο φόβο απόρριψης. Αποτελεί μια συναισθηματική κατάσταση στην οποία νιώθουμε ψυχική κούραση, άγχος, ανησυχία και οι ζηλόφθονες σκέψεις κατακλύζουν το μυαλό μας κάνοντας μας να μην μπορούμε να δούμε ή να νιώσουμε ή να σκεφτούμε τίποτα άλλο.  Αντιθέτως, καθοδηγούμαστε πλήρως από τα συναισθήματα μας...Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει απουσία λογικής... Ο άνθρωπος που ζηλεύει τυφλώνεται και προσπαθεί σε κάθε λέξη ή πράξη των άλλων να επιβεβαιώσει τα συναισθήματα του, προβάλλοντας επιχειρήματα παράλογα και αποδείξεις ανύπαρκτες... Όταν η ζήλια ξεπεράσει τα φυσιολογικά της όρια, γίνεται καταστροφική, αγγίζοντας τα όρια της εμμονής... 
      Για το λόγο αυτό, η ζήλια είναι το χειρότερο δώρο που μπορείς να κάνεις στον εαυτό σου. Στην ζωή μας θα μας περιφρονήσουν πολλοί, δεν χρειάζεται να είσαι κ εσύ ένας απ' αυτούς. Αυτή η έμμεση μορφή αυτουποτίμησης στην οποία υποβάλλεσαι παραλύει τη σκέψη και μειώνει την εμπιστοσύνη στον εαυτό σου. Και αν δεν τον εμπιστευτείς εσύ, τότε ποιος θα το κάνει ;;; Αν εσύ δεν τον αγαπήσεις, πώς περιμένεις να το κάνουν οι άλλοι ;;; 

      Απ' την άλλη πλευρά, εσείς που το πρόσωπό σας έγινε στόχος για βελάκια στον τοίχο, θα σας πω το εξής...     Ποτέ μην μισείτε τους ανθρώπους που σας ζηλεύουν αλλά αντίθετα σεβαστείτε τους... Είναι άτομα που πιστεύουν ότι είστε καλύτεροι απ' αυτούς!!! 


Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι οι άνθρωποι που έχουν λιγότερα προσόντα ή πλούτη από μας σίγουρα θα μας ζηλέψουν. Αντιθέτως, πολλοί αισθάνονται πλήρως ικανοποιημένοι με τα κεκτημένα τους και ευτυχισμένοι με τον εαυτό τους. Είναι παράδοξο αλλά η ζήλια μπορεί να έρθει από άτομα που είναι το ίδιο ή και περισσότερο επιτυχημένοι από μας... Η αντίληψη που έχουμε για τον εαυτό μας είναι αυτή που καθορίζει την πιθανότητα να εκφράσουμε ζήλια για άλλους...
      
      Και τέλος, για εσάς που δυστυχώς βιώσατε τη ζήλια από τα αγαπημένα σας πρόσωπα να τονίσω ότι :       Κάποιος που σε ζηλεύει δε σημαίνει ότι δε σ' αγαπάει... Αυτόν που δεν αγαπάει και τόσο είναι ο εαυτός του και μόνο...